Avondwandeling door Grubbenvorst
Onder leiding van de heer Sraar Voesten

6 augustus 2008

Hoewel je soms anders hoort zeggen, is niets zo onvoorspelbaar als de Nederlandse zomer. Na de regen, donder en bliksem van Kronenberg waren de weersomstandigheden tijdens de avondwandeling door Grubbenvorst nagenoeg ideaal: droog, zon en een bijzonder aangename temperatuur. Het was ongetwijfeld mede aan dit prachtige weer te danken dat het aantal deelnemers aan deze wandeling de stoutste verwachtingen overtrof. Als we de tellers mogen geloven – en waarom niet? – waren er maar liefst 96 deelnemers. Daardoor was het bijna onvermijdelijk dat de rondleider, de heer Voesten, niet altijd voor iedereen even goed verstaanbaar was. Maar desalniettemin: wie zijn ogen en oren goed heeft opgehouden, zal deze avond ongetwijfeld veel hebben opgestoken over de geschiedenis en bebouwing van Grubbenvorst.



Het zou te ver voeren om hier de hele wandeling op papier nog eens over te doen, maar enkele krenten uit de pap mogen natuurlijk niet ontbreken. Zoals de speciaal voor deze gelegenheid geopende O.L. Vrouwe Hemelvaartkerk. Na de Tweede Wereldoorlog gebouwd naar een ontwerp van Alphons Boosten, de architect die ook de kerken van Horst en Melderslo tekende.
Verder stond uiteraard ook een bezoek aan het Gebroken Slot op het programma. Metershoge brandnetels en glibberige hellingen konden een aantal deelnemers er niet van weerhouden de restanten van dit kasteel te gaan aanschouwen. De wat minder onverschrokken wandelaars genoten ondertussen van het romantische ensemble dat in de loop der eeuwen rondom de ruïne is ontstaan.



Heel bijzonder was ten slotte het lijndrijverspad waarop de rondleider zijn toehoorders opmerkzaam maakte. Het nabij het Gebroken Slot gelegen pad werd eertijds gebruikt om paarden die een schip langs de Maas hadden getrokken, weer terug te voeren naar hun plaats van herkomst. Dit was nu echt een voorbeeld van iets waar je op gewezen moet worden omdat het je anders nooit zou opvallen.
Juist toen de duisternis begon in te vallen, werd het begin- en eindpunt van deze wandeling, de kiosk op het Pastoor Vullinghsplein, weer bereikt. Voor een aantal deelnemers was deze welbestede avond daarmee nog niet ten einde: zij kaartten nog enige tijd na op een van de Grubbenvorster terrassen.

Wim Moorman


Terug


Start